Eu realmente confesso que sequer sei o que escrever aqui. Eu nunca pensei que falar sobre a minha vida fosse algo relevante, LOL. Não sei se esse texto tem um foco principal, mas eu prometo que vou tentar falar algo que seja significativo. Olá, o meu nome é Mariana, eu tenho 19 anos e sou do Brasil. Mas eu sou do Brasil de verdade, não do fantasioso Brasil que tanto insistem em vender como cultura de exportação, resumido ao carnaval e ao samba. Eu sou do Brasil palco das injustiças sociais, violência, desigualdades raciais e infelizmente, o Brasil do Jair Bolsonaro. KKKKKKKKKKKKK Eu de fato nem sei sobre o que começar a falar. Moro na Bahia com minha família, que é um lugar consideravelmente quente do país (e eu gosto disso). Também gosto de ouvir música, conversar e ler por entretenimento. Na verdade, meus últimos meses estão se resumindo a essas três coisas. Estamos nos cuidando nos mantendo em “cárcere privado” dentro de casa, LOL. De fato, saímos apenas raríssimas vezes e por alguma necessidade. Eu cumpri os três primeiros meses de quarentena sem sair de casa em hipótese alguma, mas mesmo buscando evitar ambientes externos e principalmente ambientes hospitalares, precisei ir ao médico há cerca de um mês. Eu nunca fui tão feliz a uma consulta antes (não por gostar de ir ao médico, mas por poder sair, mesmo que rapidamente depois de tanto tempo dentro de casa), KKKKKKKKK. Os índices de infecção são bastante altos aqui. É muito, muito fácil encontrar alguém pela cidade que já tenha sido infectado ou que conheça alguém que já tenha contraído o vírus. Isso não se deve apenas à negligência das autoridades, mas das próprias pessoas que ora violam a quarentena e as medidas restritivas, ora não utilizam o equipamento de segurança por não levarem a situação a sério. Em relação ao governo do país, eu não tenho nada a sentir senão vergonha, LOL. Dizem que os povos têm os governos que merecem, mas eu realmente não sei o que os brasileiros fizeram de tão mal para conviverem todos os dias sabendo que a maioria elegeu um tonto no poder. Brincadeira. O presidente é uma vergonha e sempre minimizou o potencial do vírus, seja dizendo que tudo se trata apenas de “uma pequena gripe”, seja sendo contra o isolamento social. Suas atitudes são irresponsáveis e imprevisíveis, mas vou evitar criticá-lo tanto aqui. Acredito que ele mesmo constrói sua má fama, seja num nível nacional ou internacional, LOL. Segundo a sua ótica, a economia importa mais do que a segurança da população. Eu estudo Letras Vernáculas na faculdade. Confesso que sinto saudade da minha rotina normal – mesmo que seja um pouco cansativa – e espero pelo dia em que tudo se estabilize novamente. O contato físico também é algo que eu sinta falta, mas por ora, é uma privação necessária. Além do resguardo, é preciso cuidar da saúde mental também. Eu fiquei bastante ansiosa, houveram semanas em que eu não conseguia dormir direito e cheguei ao ponto de ter alergia emocional devido ao stress e a ansiedade. Me senti melhor quando minha mãe começou a pedir os livros que eu por acaso havia deixado no carrinho de compras da loja virtual do Amazon há um tempo, LOL. Foi algo inesperado que me fez bem, de março até agora eu li 13 livros, a maioria de poesia ou crônicas e romance. Eu confesso que mesmo sem ter aulas, eu fiquei um pouco improdutiva na questão dos estudos durante a quarentena, mas por outro lado, nunca li tantos livros em tão pouco tempo. Dos gêneros citados, eu prefiro poesia. A arte realmente tem o poder de nos salvar. Desenho, pintura, música, literatura, cinema... é preciso ocupar a mente com algo. Eu tentei cuidar de plantas também, mas minha experiência com isso não teve muito sucesso. KKKKKKK. Eu espero que eu tenha dito o suficiente. Penso que apesar de tudo, todos os lugares têm pontos positivos e negativos. Além da cultura e da natureza, o que torna os lugares interessantes também são as pessoas, por isso, cuidem-se. Façam desse momento e da vida de vocês algo significativo. Viver em si já é significativo. Obrigada pelo convite para falar um pouco sobre mim. Abraços do Brasil. (:
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
NL:
Ik moet echt bekennen dat ik niet eens weet wat ik hier moet schrijven. Ik had nooit gedacht dat praten over mijn leven relevant was, LOL. Ik weet niet of deze tekst centraal staat, maar ik beloof dat ik zal proberen iets te zeggen dat zinvol is. Hallo, mijn naam is Mariana, ik ben 19 jaar oud en ik kom uit Brazilië. Maar ik kom uit Brazilië, niet uit het fantastische Brazilië dat zoveel aandringt op verkoop als exportcultuur, samengevat tot carnaval en samba. Ik kom uit Brazilië, het toneel van sociale onrechtvaardigheid, geweld, raciale ongelijkheden en helaas, Brazilië van Jair Bolsonaro. KKKKKKKKKKKKK Ik weet echt niet eens waar ik over moet praten. Ik woon in Bahia met mijn familie, wat een behoorlijk warme plek in het land is (en dat vind ik leuk). Ik geniet ook van het luisteren naar muziek, praten en lezen voor entertainment. In feite komen mijn laatste paar maanden neer op deze drie dingen. We zorgen voor onszelf door onszelf in een "privégevangenis" thuis te houden, LOL. In feite gaan we maar heel zelden en om een of andere reden uit. Ik onderging de eerste drie maanden in quarantaine zonder het huis te verlaten, maar zelfs om externe omgevingen en vooral ziekenhuisomgevingen te vermijden, moest ik ongeveer een maand geleden naar de dokter. Ik ben nog nooit zo gelukkig geweest met een afspraak (niet omdat ik graag naar de dokter ga, maar omdat ik uit kan gaan, ook al is het snel na zoveel tijd thuis), KKKKKKKKKK. De infectiepercentages zijn hier vrij hoog. Het is heel, heel gemakkelijk om iemand in de stad te vinden die al besmet is of die iemand kent die het virus al heeft opgelopen. Dit komt niet alleen door nalatigheid van de autoriteiten, maar ook door de mensen die soms de quarantaine schenden en beperkende maatregelen, soms gebruiken ze geen veiligheidsuitrusting omdat ze de situatie niet serieus nemen. Wat betreft de regering van het land, ik heb niets anders te voelen dan schaamte, LOL. Ze zeggen dat de mensen de regeringen hebben die ze verdienen, maar ik weet echt niet wat de Brazilianen zo slecht hebben gedaan om elke dag samen te leven, wetende dat de meerderheid een dwaze macht verkoos. Grapje. De president is een schande en heeft altijd het potentieel van het virus geminimaliseerd, ofwel door te zeggen dat alles "een beetje griep" is, of tegen sociaal isolement. Zijn houding is onverantwoordelijk en onvoorspelbaar, maar ik zal vermijden hem hier zoveel te bekritiseren. Ik geloof dat hij zelf zijn slechte reputatie opbouwt, of het nu op nationaal of internationaal niveau is, LOL. Volgens hem is de economie belangrijker dan de veiligheid van de bevolking. Ik studeer Vernacular Letters op de universiteit. Ik geef toe dat ik mijn normale routine mis - ook al is het een beetje vermoeiend - en ik wacht op de dag dat alles weer stabiliseert. Lichamelijk contact mis ik ook, maar voorlopig is het een noodzakelijke ontbering. Naast de bescherming is het ook nodig om voor de geestelijke gezondheid te zorgen. Ik was erg angstig, er waren weken dat ik niet goed kon slapen en ik kreeg het punt dat ik een emotionele allergie had door stress en angst. Ik voelde me beter toen mijn moeder de boeken begon te bestellen die ik toevallig een tijdje geleden in het winkelwagentje van de Amazon-onlinewinkel had achtergelaten, LOL. Het was iets onverwachts dat me goed deed, van maart tot nu heb ik 13 boeken gelezen, voornamelijk poëzie of kronieken en romantiek. Ik moet bekennen dat ik, zelfs zonder lessen te volgen, een beetje onproductief was wat betreft studies tijdens de quarantaine, maar aan de andere kant heb ik in zo korte tijd nog nooit zoveel boeken gelezen. Van de bovengenoemde genres geef ik de voorkeur aan poëzie. Kunst heeft echt de kracht om ons te redden. Tekenen, schilderen, muziek, literatuur, film ... je moet je ergens mee bezighouden. Ik probeerde ook voor planten te zorgen, maar mijn ervaring daarmee was niet erg succesvol. KKKKKKK. Ik hoop dat ik genoeg heb gezegd. Ik denk dat ondanks alles overal positieve en negatieve punten zijn. Naast cultuur en natuur zijn plaatsen ook interessant door mensen, dus wees voorzichtig. Maak dit moment en je leven zinvol. Op zichzelf wonen is al belangrijk. Bedankt voor de uitnodiging om wat over mij te praten. Knuffels uit Brazilië. (:
